This blog is about books, eBooks , my memories .

Saturday, August 29, 2015

سهم ما در شفای دنیا



زمین سیاره ای رو به ویرانی


زمین چشم یکی از سیارات همسایه را گرفته بود؛ گروهی فرا زمینی مأموریت یافتند تا اطلاعاتی جامع راجع به زندگی در این سیاره ی زیبا، امکانات موجود و نیز زمان دقیق لشکرکشی به زمین را گردآوری کند.

 فضایی ها پای صحبت زمینی ها نشستند: اوضاع دنیا؟ وحشتناکه ، وحشتناک! گرانی، تورم ، بیکاری، آلودگی هوا، گرم شدن تدریجی زمین، بحران اتمی ، خشونت ، دیگه بدتر از این هم می شود؟
آسمان آبی، آه! یادش به خیر قدیما حداقل هوای پاکیزه داشتیم، الآن چی؟ تو شهر ما شمار خودروها از آدم ها بیشتر است، متأسفم!
خانواده ها، اخلاق، جوانان، فاجعه است! مردم تنها زندگی می کنند، سگ ها و گربه ها جای اعضای خانواده را پر کردند، آقا، ارتباطات انسانی از بین رفته است، شک دارم در آینده اصلاً خانواده ای وجود داشته باشد، خجالت آوره!

و ...

یأس و نومیدی موج می زد، سیمای آینده ی این سیاره چقدر تاریک و رقت انگیز به نظر می رسید.

بعد پای تلویزیون نشستند، اخبار جهان : خشونت، درگیریهای خیابانی، قتل، کشتارهای قومی، نژادپرستی، رشد منفی جمعیت، بیکاری، کاهش ذخایر طبیعی و سوخت های فسیلی، نگرانی از جنگ هسته ای، اعتصاب کارگران و ...


فرا زمینی ها با خبری شادی آفرین به فضا بازگشتند: هیچ نیازی به تصرف زمین نیست به زودی شاهد فرو پاشی این سیاره خواهیم بود.



درمان دنیا

مردم همواره از اوضاع نابسامان دنیا ابراز نگرانی می کنند و با هاله ای از ترس و تردید به آینده ی مبهم و اسف بارش می نگرند، متأسفانه، هیچ امیدی نیز به شفا و روشنایی آن ندارند.

بزرگی گفته : « واژه ی بیماری معادل است با بهبودی، تناقضی خوشایند! ». در واقع اغتشاش ها، ناآرامی ها و بحران های دنیا نمودی است از بیداری انفرادی مردم دنیا و افزایش سطح آگاهی عمومی، بنابراین بحران ها نه تنها نشانه ای از فروپاشی جهان نیست، بلکه بیانگر بهبودی اوضاع و آینده ی زیبای این سیاره است، دگرگونی انفرادی به دگرگونی جمعی می انجامد.

نوجوان که بودم از افزایش خشونت و جنگ، به خصوص جنگ اتمی خیلی می ترسیدم، همان ایام از رادیو شنیدم که دانشمندی { آمریکایی} گفته وقتی اکثریت مردم دنیا درباره ی جنگ هسته ای نگران باشند، وقوع جنگ هسته ای کاملاً محتمل است، این شد که دلواپسی درباره ی بمب اتمی را کنار گذاشتم تا یک نفر از مجموعه ی مضطربین کم شود؛خب، هیچ دوست نداشتم با نگرانی سهمی در جنگ هسته ای احتمالی داشته باشم:) همه ی ما در برابر دنیا مسئول و در آفریدنش شریک یکدیگریم.



هنگامی که نور می تابد

آن هنگام که از محیطی تاریک به اتاقی پر نور قدم می گذاریم، روشنایی چشم ها را چنان می آزارد، که ناخودآگاه آن ها را لحظه ای بسته، چند بار پلک می زنیم تا به نور عادت کنند، سپس با شادمانی در روشنایی گام برمی داریم. حرکت از دنیای کهن به دنیای نوین نیز چنین است؛ حرکت از تاریکی به روشنایی. زمانی سپیده دم آشکار می شود که یلدای تاریک و بلند را پشت سر گذاریم.

ما شاهد این روند در تمام اشخاصی که در روشنایی بیدار شده اند بوده ایم، اوایل احساس سرگشتگی و پریشانی می کنند، البته حق هم دارند، پذیرفتن این حقیقت که عمری در ظلمت و تاریکی زندگی کرده ایم کار آسانی نیست، زندگی که زیبا، سالم و موفق از دید خود سابق، اطرافیان و جامعه تعریف شده است، اکنون بسیار نامتعادل، جنون آمیز و ماشینی به نظر می رسد و
مشکلاتی که سالیان دراز بر زندگی ما سایه انداخته، از پذیرش شان سرباز می زدیم، اکنون پذیرفته، حل شدنی به نظر می رسند.

این همان اتفاقی است که برای دنیا می افتد در سیر به سوی روشنایی منقلب می شود، زجر می کشد، بحران زده، فقیر و طغیان گر می شود، اما این فقط نیمه ی تاریک زمین است، نیمه ی دیگر که رو به خورشید است، روشن است و زیبا. پس با اغتشاشات، جنگ طلبی ها و بحران ها خود را سنگ تیپا خورده ی روزگار نپنداریم و نومید نشویم.

ما قربانی دنیا نیستیم، بلکه کانالهایی برای درمان دنیا هستیم ،بنابراین افزایش آگاهی فردی ما به افزایش سطح آگاهی جهانی می انجامد، بهترین کاری که برای شفای دنیا می توانیم انجام دهیم نایستادن در برابر تغییرات و پذیرش دو قطب تاریک و روشن، منفی و مثبت درونمان است. به خاطر بسپریم که هر چه دنیا پر نورتر شود، اشباح و تاریکی ها بیشتر عیان می شوند؛ فردا روشن است. 



 زندگی در روشنایی: شاکتی گاوین
                                                                                          M.T




M.T☺

0 comments:

Post a Comment

Recent Posts

My Blog List

Blog Archive

Powered by Blogger.

Text Widget

Copyright © iIslandbooks | Powered by Blogger

Design by Anders Noren | Blogger Theme by NewBloggerThemes.com