استقلال در مشهد شیرین‌کام می‌شود

به هفته‌های پایانی لیگ برتر رسیدیم، چند بازی بیشتر باقی نمانده اما امید به قهرمانی در دل هواداران چهار پنج تیم بالای جدول هفته به هفته بیشتر می‌شود. برخلاف اکثر لیگ‌های اروپایی که چند هفته قبل از پایان لیگ تکلیف قهرمان مشخص شده، اینجا هم مثل لیگ جزیره رقابت برای قهرمانی تا روز آخر ادامه خواهد داشت.

به عنوان یک استقلالی امیدوارم که امسال استقلال قهرمان شود،‌ برای این هدف حداقل سه سال تلاش کردم اما هنوز به هدفم نرسیدم. البته سال قبل جام حذفی را بردیم و به مرحله یک چهارم لیگ‌ قهرمانان آسیا هم صعود کردیم، شاید اگر بازیکنان کلیدی تیم حفظ می‌شدند قهرمان آسیا نیز می‌شدیم.

تو این سه سال شبیه پری آبی قصه‌ها هم بودم و سعی کردم با تیم‌های رقیب مهربان‌تر باشم؛ با وجودی که یک استقلال دو‌آتیشه هستم، از تیم پرسپولیس هم تا جایی که امکان داشت حمایت کردم و از دیگر نمایندگان ایران در آسیا مثل ذوب‌آهن، سایپا و استقلال خوزستان. اگر طرفدار دو‌آتیشه یک تیم باشید می‌دانید که این کار بسیار سختیه. خب، چون چشم دیدن تیم حریف را نداریم بعد بیایم تشویقشون کنیم و براشون کامنت بذاریم، دست مریزاد به خودم

این هفته از برد ذوب‌آهن بسیار خوشحال شدم، امیدوارم اصفهانی‌ها ایران را در آسیا سرافراز کنند. شانس استقلال برای صعود از گروهش هنوز زنده است و هواداران آبی‌دل می‌دانند غیرممکن در قاموس استقلال معنایی ندارد. به هرحال هر اتفاقی بیفتد کنار استقلال می‌ایستیم و ازش حمایت می‌کنیم.

اخبار خوش این هفته قهرمانی یونتوس و پی‌اس‌جی بود، به یونتوسی‌ها تبریک می‌گویم اما سال بعد اینتر قهرمان می‌شود. قهرمانی بارسلونا هم می‌شود گفت قطعی شده، اما زیدان گفته هدف فصل بعد رئال قهرمانه. 

یا امام رضا قهرمانی استقلال را از تو می‌خوایم، این هوادارا لیاقتش را دارن در هر شرایطی از این تیم حمایت کردن و تیم‌ را تنها نگذاشتن. خودت می‌دانی این تیم لیاقت قهرمانی را داره چون بهترین تیم ایران و بلکه آسیاست. این عقیده‌ی قلبی منه که استقلال فارغ از هر نتیجه‌ای که بگیرد در حال حاضر بهترین تیم ایرانه.

و در پایان از مسئولان برگزاری لیگ برتر گله دارم که این‌قدر نسبت به تیم‌های حاضر در لیگ‌ قهرمانان نامهربون هستند؛ این درسته استقلال سه‌شنبه با الهلال مسابقه داشته باشد و پنج‌شنبه هم یک مسابقه در لیگ برتر، یعنی فقط یک روز استراحت بین دو مسابقه سنگین؟!

اخبار غیر فوتبالی همان گله‌های همیشگی درباره وضعیت اقتصادیه که دیگه تکراری شده برای نوشتن، نه برای زندگی‌ کردن. امیدوارم فقط خبرهای خوش برای نوشتن داشته باشم.

راستی امروز تصمیم برای صفحه اینستا گرفتم  و از یک دوشنبه غمگین چرخیدم به سمت داستان ستاره‌های آبی. یک دوشنبه غمگین شبی بود که استقلال از آسیا حذف شد، برای من شب غمگینی بود، برای همین عنوان یه دوشنبه غمگین را برای صفحه‌ام انتخاب کردم. اما از آن شب فوتبال زیاد تماشا کردم و با هدفم زندگی کردم. استقلال هرگز خسته نشد، استقلال تلاش کرد و دوباره خودشو ساخت و تیم‌های دیگر هم تلاش کردند؛ یکی از تیم‌های ایرانی پس از سالها ناکامی تیم‌های ایرانی در آسیا به فینال لیگ قهرمانان رسید. لیگ امسال نیز لیگ پویایی بود: سپاهان اصفهان، پدیده، تراکتور در کنار استقلال و پرسپولیس مدعی قهرمانی بودند و هستند. 

با جمله‌ی یک استقلالی از خدا چی می‌خواهد؟ معلومه قهرمانی استقلال ایران نامه‌ی این هفته را به پایان می‌برم

به یاد هم باشیم

M.T :)

Read More

گذشته ها گذشته

استقلال خوب بازی کرد، اما نتیجه نگرفت. نیمه دوم مسابقه چقدر آشنا به نظر می رسید، استقلال گل خورد تیم الهلال هم ده نفره شد، بازی پرسپولیس رو تداعی میکرد شاید برای همه، نه برای من. ببینید زمان به عقب برنمی گردد، حس اون مسابقه با این مسابقه یکسان نبود. تو گذشته ها نمونيم. عمر ما دارد سپری می شود. عمر عبد الرحمن و العین رو يادتونه، چقدر بعد اینکه العین ما رو شکست داد ناراحت شدم، اما سال قبل و همین امسال با العین مسابقه دادیم و دیدم تیم خوبی هستند. به هرحال زمان در گذره. استقلال بهتره به آینده خوشبین باشه و حرکتی رو به جلو داشته باشد.
دوستتون دارم😊
پ ن. دو ساله العین و الهلال با ما همگروهن و سه ساله با العین بازی داریم. دیگه شدیم یه خانواده نه😊 سال دیگه هم قرعه کشی لازم نیست با همین العین و الهلال همگروه شیم

Read More

استقلال رنگ عشقه

استقلال و ذوب آهن اصفهان دیگر نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا برای دشت سه امتیاز امروز به میدان می روند، براشون آرزوی موفقیت داریم

Read More

نیمه شعبان مبارک

Read More

ما معتقدیم که عشق سر خواهد زد

دنیا را به آذین می بندیم اگر لحظه آمدنت را بدانیم
میلاد حضرت مهدی مبارک


مدعی گوید که با یک گل نمی آید بهار
من گلی دارم که با آن دنیا گلستان می شود
 ما معتقدیم که او خواهد آمد

 این هفته تولد پارميس بود، اتفاقات تلخ و شیرین رخ داد مثل باقی هفته های سال. يونتوس بالا نرفت اما بارسلونا رفت. زندگی همینه پر از غم و شادی، اما در لحظات سخت هم میشه شادی رو انتخاب کرد. «ما اختياردار اتفاقی که برای مان می افتد نیستیم، اما اختیار اتفاقی را که درون مان می افتد داریم.»
 از همه متشکرم و امیدوارم هفته خوشی داشته باشید

Read More

شما همیشه قهرمانید

قهرمانان را دوست دارم، اما می‌خواهم قهرمان زندگی خودم باشم؛ شعارم گرچه کنار وبلاگم نیست قطب‌نمای زندگیمه. امشب قهرمانان زندگیم مسابقه دارند، امیدوارم پیروز میدان باشند.

Read More

به گوگل پلاس سلامی دوباره خواهم گفت؟

خلاقیتم را با گوگل پلاس آغاز کردم، آنجا یک عالمه دوست پیدا کردم و حالا باید بگویم خداحافظ؟ به همین سادگی؟ درسته که به گوگل پلاس کم سر می‌زدم اما دلم قرص بود که هست. حالا چطوری بدون گوگل پلاس زندگی کنم؟ دوستانم چی می‌شوند؟ دوستی‌ها چی می‌شوند؟ گوگل برای این پرسش‌ها پاسخی دارد؟ کاش کمپانی‌ها به احساسات کاربرانشان بیشتر اهمیت می‌دادند.
امسال چه حوادث عجیبی اتفاق افتاد. کتاب‌فروشی که ازش اولین کتاب دوران کودکیم را خریدم، بعد قریب چهل سال فعالیت فرهنگی جمع کرد. بانک سپه خلوت نزدیک خانه‌مان به مکانی دور منتقل شد و گوگل پلاس هم که خسته شد. یاد جمله‌ای می‌افتم که روی جلد آخرین شماره از مجله کاتالوگ کامل زمین در زمان استیو جابز نوشته بود : Stay hungry Stay foolish

Read More

Gmail, Thanks for everything

دوستان همیشگی،

                    سلام

                           سال نو مبارک

         امیدوارم سال نود و هشت، سال برآورده شدن امیدها و رویاهاتون باشه.

این وبلاگ بدون وجود جی‌میل هرگز وجود نداشت. به دلیل فیلتر بلاگر من سالهای اولیه کارم به وبلاگم دسترسی نداشتم، بنابراین تمام پست‌ها با جی‌میل ارسال می‌شد. اغلب بدون اینکه وبلاگم را ببینم صبح بعد می‌نشستم و ایمیل بعدی را ارسال می‌کردم. گاهی دو بار در روز ایمیل ارسال می‌کردم، گاهی خبر نداشتم که عکس‌هایی که با جی‌میل فرستادم خوب درج نشدند، گاهی عکس‌ها اصلاً نبودند :) من بی‌خبر به کارم ادامه می‌دادم. هفته‌ای چند بار به آدرس پیشنهادات گوگل ایمیل می‌زدم که امروز ایمیلم خوب کار نمی‌کند لطفاً رسیدگی کنید.

 چه خاطرات دوست‌داشتنی از جی‌میل دارم! به‌هرحال جی‌میل برای خودم فراتر از یک ایمیل بود. البته سرویس‌های پستی دیگری مثل جی‌ام‌ایکس، هات‌میل و یاهو‌میل در روزهایی که جیمیل در دسترس نبود به دادم رسیدند از همه متشکرم. 

از همه‌ شما دوستانی که در سال نود و هفت همچون سالهای قبل در کنارم ماندید و یادداشت‌های گاه و بیگاهم را خواندید بسیار سپاسگزارم. دوست‌داشتنی‌ترین خاطره‌ای که از این شش هفت سال وبلاگ‌نویسی دارم راننده‌ای بود که به من سلام گفت. سالی که هر صبح بخشی از داستان بابا لنگ‌ دراز را پست می‌کردم و یادداشتم را با سلام و کلامی از مشاهیر شروع می‌کردم، یک روز صبح که برای پیاده‌روی بیرون رفته بودم، وقتی خواستم از عرض خیابان عبور کنم، راننده‌ای جلوی پایم نگه‌ داشت، سرش را از پنجره بیرون آورد و گفت: سلام و به راهش ادامه داد. سلامش بی‌پاسخ ماند. من به خودم گفتم این کی بود؟ با من بود؟ به اطرافم نگاه کردم، هیچ کس دیگری غیر خودم در خیابان نبود. آن راننده شاید ندانست که سلام  گرمی که آن صبح فرستاد، قلبم را گرم کرد تا آن سال رکورد بزنم و بیشترین پست‌ها را منتشر کنم. 

تولدت مبارک جی‌میل 🎂

 ☔☔☔تولد باران هم مبارک، باران امسال کولاک کرده، سالی که نکوست از بهارش پیداست، خدا کنه امسال سال خوبی برای همه ایرانیان و همه مردم دنیا باشد.

پ. ن. دوباره یک یادداشت شتابزده و ویرایش‌نشده دیگه. یادداشت‌هام مث فست‌فوده و هفت سال تجربه تأثیری تو روش نوشتنم نذاشته :) این یادداشت با جی‌میل ارسال می‌شه.

M.T ☺

Read More