به هفته‌های پایانی لیگ برتر رسیدیم، چند بازی بیشتر باقی نمانده اما امید به قهرمانی در دل هواداران چهار پنج تیم بالای جدول هفته به هفته بیشتر می‌شود. برخلاف اکثر لیگ‌های اروپایی که چند هفته قبل از پایان لیگ تکلیف قهرمان مشخص شده، اینجا هم مثل لیگ جزیره رقابت برای قهرمانی تا روز آخر ادامه خواهد داشت.
به عنوان یک استقلالی امیدوارم که امسال استقلال قهرمان شود، برای این هدف حداقل سه سال تلاش کردم اما هنوز به هدفم نرسیدم. البته سال قبل جام حذفی را بردیم و به مرحله یک چهارم لیگ قهرمانان آسیا هم صعود کردیم، شاید اگر بازیکنان کلیدی تیم حفظ می‌شدند قهرمان آسیا نیز می‌شدیم.
تو این سه سال شبیه پری آبی قصه‌ها هم بودم و سعی کردم با تیم‌های رقیب مهربان‌تر باشم؛ با وجودی که یک استقلال دو‌آتیشه هستم، از تیم پرسپولیس هم تا جایی که امکان داشت حمایت کردم و از دیگر نمایندگان ایران در آسیا مثل ذوب‌آهن، سایپا و استقلال خوزستان. اگر طرفدار دو‌آتیشه یک تیم باشید می‌دانید که این کار بسیار سختیه. خب، چون چشم دیدن تیم حریف را نداریم بعد بیایم تشویقشون کنیم و براشون کامنت بذاریم، دست مریزاد به خودم
این هفته از برد ذوب‌آهن بسیار خوشحال شدم، امیدوارم اصفهانی‌ها ایران را در آسیا سرافراز کنند. شانس استقلال برای صعود از گروهش هنوز زنده است و هواداران آبی‌دل می‌دانند غیرممکن در قاموس استقلال معنایی ندارد. به هرحال هر اتفاقی بیفتد کنار استقلال می‌ایستیم و ازش حمایت می‌کنیم.
اخبار خوش این هفته قهرمانی یونتوس و پی‌اس‌جی بود، به یونتوسی‌ها تبریک می‌گویم اما سال بعد اینتر قهرمان می‌شود. قهرمانی بارسلونا هم می‌شود گفت قطعی شده، اما زیدان گفته هدف فصل بعد رئال قهرمانه.
یا امام رضا قهرمانی استقلال را از تو می‌خوایم، این هوادارا لیاقتش را دارن در هر شرایطی از این تیم حمایت کردن و تیم را تنها نگذاشتن. خودت می‌دانی این تیم لیاقت قهرمانی را داره چون بهترین تیم ایران و بلکه آسیاست. این عقیده‌ی قلبی منه که استقلال فارغ از هر نتیجه‌ای که بگیرد در حال حاضر بهترین تیم ایرانه.
و در پایان از مسئولان برگزاری لیگ برتر گله دارم که این‌قدر نسبت به تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان نامهربون هستند؛ این درسته استقلال سه‌شنبه با الهلال مسابقه داشته باشد و پنج‌شنبه هم یک مسابقه در لیگ برتر، یعنی فقط یک روز استراحت بین دو مسابقه سنگین؟!
اخبار غیر فوتبالی همان گله‌های همیشگی درباره وضعیت اقتصادیه که دیگه تکراری شده برای نوشتن، نه برای زندگی کردن. امیدوارم فقط خبرهای خوش برای نوشتن داشته باشم.
راستی امروز تصمیم برای صفحه اینستا گرفتم و از یک دوشنبه غمگین چرخیدم به سمت داستان ستاره‌های آبی. یک دوشنبه غمگین شبی بود که استقلال از آسیا حذف شد، برای من شب غمگینی بود، برای همین عنوان یه دوشنبه غمگین را برای صفحه‌ام انتخاب کردم. اما از آن شب فوتبال زیاد تماشا کردم و با هدفم زندگی کردم. استقلال هرگز خسته نشد، استقلال تلاش کرد و دوباره خودشو ساخت و تیم‌های دیگر هم تلاش کردند؛ یکی از تیم‌های ایرانی پس از سالها ناکامی تیم‌های ایرانی در آسیا به فینال لیگ قهرمانان رسید. لیگ امسال نیز لیگ پویایی بود: سپاهان اصفهان، پدیده، تراکتور در کنار استقلال و پرسپولیس مدعی قهرمانی بودند و هستند.
با جمله‌ی یک استقلالی از خدا چی می‌خواهد؟ معلومه قهرمانی استقلال ایران نامه‌ی این هفته را به پایان می‌برم
به یاد هم باشیم
M.T :)
Posts
0 comments:
Post a Comment