سین نامه

           دوباره سلام، خوبید؟

          

           گرچه هست در قصر سیـــزده در

            خوانِ خاتون را بخواه تو از هف در

           شش در دیگر به راستی پوچ است

           نه دیو و نه پری، پـــر از هیچ است

           گر تو هستی دختر پارســــــــــی

           پیدا کن آن هف درِ راس راســــتی

          راه سهـــــل است باش پی سرنخ

          گر بخواهی می رســـــی به ته نخ

            سین اول گرچه شیــــــــــرین است

           نچش آن را که مال هفت سین است

         سیــــــــــن دوم به یار، خوش دل داده

        با جمال دیگری، جام خالی شـد از باده
      

        سین چارم هســـــــــت دشمن دیوان

         کارت آسان است پریزاده با داشتن آن

      خوشه های سماق روییدند گُله گُله به روی کوهستان

     رد ســـــــــــرکه و خوشه ی انگور را بجو میان تاکستان

    سین هفتم کنــــــــار آب روان

   بس برکت آرد به سفره ی خان
      

        خوان بی بی، شمع و آینه، کتاب وَ تمام

        تنگ ماهی، ساز و تنبک و آفتاب ســلام                  

          این سین نامه، در حقیقت یک گنج نامه است، سرودنش ساده نبود، برای آن که من شاعر نیستم و خوب، زیاد هم شعر نیست، بیشتر یک سخن موزون است، این سین نامه را برای داستان جدیدم نوشتم، که نخستین پیش نویسش امروز تمام شد،  حالا قرار است بروم سراغ پیش نویس دوم و شاید سوم. به هر حال داستان بعدی من درباره ی هفت سین است، درسته که دو ماه است که بساط هفت سین برچیده شده است، سعی می کنم بی زمان کار کنم، تا باحوصله و بی شتاب بنگارم.

اگر  وزن و قافیه ی این شعر رو اعصابتون است، حق دارید، باید بگویم بله کار پر نقصی است، ببخشید شاعر ناشی اش ناشاعر است.

                                                                          M.T ☺

M.T