حرکت های اجتماعی، سیاسی

« دیگر نه توانگری خواهد بود نه بینوایی، نه اربابی و نه بنده ای؛ همه ی نابرابری های اجتماعی از میان خواهند رفت و هر کس برای خود پادشاهی خواهد گشت. »

گفتیم که سرانجام دگرگونی گروهی از اعضای جامعه ،دگرگونی کل آن جامعه است. در این قسمت راجع به اثر حرکت از درون در قیام های مردمی صحبت می کنیم.

مبارزات اجتماعی ، سیاسی

اگر بگوییم که تمدن بشر بدون انقلاب ها و شورش های مردمی به مرحله ی کنونی نمی رسید، سخنی به گزاف نگفته ایم؛ با این وجود هرگاه از تمرکز بر درون برای حل مشکلات بیرونی سخن به میان می آید، بسیاری از مردم می پندارند ما خوش خیالانی هستیم که نه تنها خط بطلان بر تمام معضلات اجتماعی کشیده ایم، با اعتراضات و تظاهرات خیابانی اصولاً مخالفیم، در حقیقت چنین نیست.

بی تردید جنبش های اجتماعی در برقراری تساوی اجتماعی، مبارزه با ظلم و نابسامانی های فرهنگی، تقویت حس همدلی و اراده ی ملی، ایجاد نوگرایی و شکوفایی استعدادهای ملت نقش غیر قابل انکاری داشته اند، خلاف تماشاچی بودن، دست رو دست گذاشتن و بی تفاوتی که اصولاً درختی بی بار است، مسئله ی اصلی بر سر سرچشمه ی حرکت است،واقعیت این است که، انسان ها معمولاً با احساس درد، ترس و نفرت به پا می خیزند تا براساس ایمان قلبی:

« زمین تکید، زمین تنگ شد، زمین خشکید

سر نمازش ایـــــــــاک نســـــتعین خشکید

نخواست چون پـــدران خــــدا بیـــــامرزش

صبـــــور باشد و پنـــهان کند تنـــــــــــفر را »

 شاکتی گاوین می گوید:« منبع و انگیزه ی حرکت مهم است ، من دریافته ام که مردم اغلب با « افکار خوبشان» حرکت می کنند تا با هستی درون شان» آنها با منیّت شان حرکت می کنند و نه از روی فطرت و شهودشان:

 هنگامی که از مشاهده ی وضعیتی ناخوشایند ،دردمند و خشمگین می شویم، به پا می خیزیم بلکه حال بهتری پیدا کنیم؛ اعتراض مسکنی می شود برای پس زدن و انکار احساس ضعف، ترس و درماندگی ؛متأسفانه، سرخوردگی حاصل این قبیل شورش ها است و وضعیت موجود همچنان ادامه می یابد.

خانمی بود که به دلیل ترس شدید از بمب هسته ای به تشکل خلع سلاح هسته ای پیوست ، گرچه بانو با تمام قدرت برای هدفش می جنگید، ذره ای از احساس ترس و نومیدیش کم نشده بود هیچ مستأصل تر هم شده بود، گاه می اندیشید که مبارزاتش به کلی بیهوده و بی ثمر است.

پس از چند سال تقلای بیهوده ،بانو تصمیم گرفت تسلیم شهودش شود، هنگامی که به ندای قلبش گوش سپرد ،دگرگونی عظیمی در انگیزه هایش به وجود آمد، آن چنان که دیگر از روی ترس نمی جنگید، اکنون تن صدا و برق چشمانش راوی باور عمیق ایشان به هدف والایش بود، صلابت در رفتارش حس می شد و گفتارش بر دیگران اثرگذارتر بود. بله، با جریان انرژی هستی در وجودش، ایمان و امید جایگزین ترس و درد شده بود.

 

پیامبر اکرم (ص) فرموده اند:« اعمال در گروه نیت هاست .»؛ کارهای خوب هنگامی بر دیگران اثر بخشند که از قلبمان جاری شوند؛ بنابراین بهتر است به جای فرافکنی نگرانی ها به بیرون، ترس های درونی را پذیرفته، به معبد درون سری زده تا نغمه ی هستی را بشنویم؛ اجازه دهیم تا انرژی کائنات در ما جاری شود و ما را به مقصدی که مایل است هدایت کند: خواه شرکت در یک مبارزه ی سیاسی، خواه تدریس در محیطی دانشگاهی و خواه سفری سیاحتی، چه فرقی می کند؟ مهم آن است که با پیروی از قلب مان، نفوذ بر اطرافیان و دگرگونی جامعه آسان تر است، زیرا هر چه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.

حرکت های اجتماعی و سیاسی به تحولات عظیم می انجامند اگر با انگیزه ای والا همراه شوند.

زندگی در روشنایی: شاکتی گاوین

            شاعر: حامد ابراهیم پور

                                                                                                           M.T☺

M.T☺