که این درخت به شوق بهار زنــده بماند

«تو را نوشتم تا انتـــــظار زنده بماند

مگر جنازه ی من روی دار زنده بماند

مرا نوشتی تا ریـــــــل ها بهانه نگیرند

تن رها شده زیر قطـــــــــار زنده بماند

تو را نوشتم تا زیر بـــرف های لباست

دو تا شــــــــکوفه ی داغ انار زنده بماند

مرا نوشتی تا از دهــــــــــان ارّه نترسم

که این درخت به شوق بهار زنــده بماند

تو را نوشتم تا تیـــــــــــــرها دقیق نباشند

غزال گمشده بعد از شــــــکار زنده بماند

مرا نوشـــــــــــــــــــتی تا هیچ کس مرا ننویسد....

تو را نوشتم تا چــــــــــادرت سیاه نباشد

که آفتــــــاب تو پشت حصــار زنده بماند

تو را نوشتم تا برق چشم هات نخشکد

که این ستــاره ی دنباله دار زنده بماند

مرا نوشتی تا ســـــاعتم دوباره نخوابد

زمین مرده پس از انفـــجار زنده بماند

تو را نوشتــــــــــــــم تا هیچ کس تو را ننویسد....

حامد ابراهیم پور                       

سلام، سال نو مبارک

چهارشنبه سوری مبارک، الآن این یادداشت را در زیر موشک باران می نویسم، صدای مرا دارید؟ خمپاره هاست که بر سر ما می بارد، آسمان قرمز قرمز است و میکس خنده و بوم بوم تق تق ،موسیقی زیبایی ( شاید هم وحشتناکی) را پدید آورده است، امیدوارم از مراسم امسال لذت ببرید. 

صبح فکر می کردم باران، کار و بار چهارشنبه سوری را کساد خواهد کرد، کاملاً در اشتباه بودم، برای آن که باران به موقع قطع شد و بساط چهارشنبه سوری برپا شد. صدای موسیقی محلی از دوردست به گوش می رسد، به گمانم همسایه های جدیدمان ( همان ساختمان بلند که ساختنش دو سال ادامه داشت) خیلی پرتحرک و با نشاط هستند.

سین امروز سماق است، راستی شام امشب هم معمولاً سبزی پلو با ماهی است، نوش جان!

سماق: نشانه ی فرشته ی بهمن است و نماد باران. سماق نماد عشق، مهر و پیوند دلها است که بر سر سفره هفت سین نهاده می شود.

شمع: به تعداد اعضای خانواده برای آرزوی شادی و روشنایی زندگی آنهاست. شعله ی افروخته نماد روشنایی جاودانه است.

چهار روز دیگر به بهار می رسیم، مسافرها آماده هستید؟

تا فردا، البته اگر از این انفجارها جان سالم به در بردیم :)

M.T  از منطقه ی جنگی