تو بهــــــار منی و سهم من از خاطره ات

 

« شاید این بار تبر دست درختان افتاد

کار صــــیاد به آهـــــــوی گریزان افتاد

شاید امروز مرا چیدی و با خــود بردی

گذر شاخه ی خشکیده به گلــــــدان افتاد

کوه در دامنه ی سرد خودش چـــادر زد

آتـــــش کلــــبه ی ما یاد زمســــتان افتاد

قهـــــوه ی فال مرا سر بکش امشب شاید

آخــــرین عکس من و تو ته فنـــجان افتاد

تو بهــــــار منی و سهم من از خاطره ات 

گل ســرخی ست که در جوی خیابان افتاد

آن کبـــــوتر که فرستــــــــــاده ای آمد اما 

خبر نــــــــــامه شنید و لب ایــــــوان افتاد

 سراینده : مهسا تیموری »

سلام، سال نو مبارک

چهار شنبه سوری خوش گذشت؟ من که تا صبح مشغول نوشتن بودم، اما خوشحالم که دیشب به خیر گذشت.

باورش سخت است که تنها سه روز از سال ۹۴ باقی مانده است. نود و چهار تقریباً رفته است، امروز برای بسیاری، آخرین روز نود و چهار بود.آره،  تعطیلات نوروزی شروع شده است. هر چند شماری از مردم تا واپسین نفس های سال سرگرم کار و فعالیت هستند.

برای خودم، حدس می زنم که امسال تعطیلات معنایی ندارد(برخلاف پارسال) داستانم مسلماً تا پایان سال تمام می شود، اما بلافاصله باید به داستانهای بعدی فکر کنم و غیر از آن کارهای زیادی دارم.

 ایام به کامتان

سین امروز سبزه است

سبزه

 سبزه نشانه ی فرشته ی اردیبهشت است و نماد آب های پاک. سبزه از اجزای اصلی سفره شمرده می شود و معمولاً از گندم، یونجه یا عدس سبز شده است که ممکن است بر کوزه سبز کنند. شاید زیباترین ویژگی سفره ی هفت سین را می توان به وجود سبزه آن دانست، به این دلیل که سبزه با رنگ و طراوت خود دلها را شادمان می سازد و با نگریستن به آن طلوع سال جدید را زیباتر می کند. در ایران باستان رسم بر این بود که ۲۵ روز قبل از نوروز در کاخ پادشاهان ۱۲ ستون از خشت خام برپا می ساختند و بر هر کدام یک نوع غله می کاشتند و معتقد بودند اگر سبزه ها خوب بروید سال پر برکتی است. دانه هایی که امروزه کشت می شود بیشتر گندم و عدس است.

( عدس، راستش سریع رشد می کند و سبزه اش واقعاً قشنگ است، ولی ما هیچ وقت عدس نمی کاریم، مامانم می گوید قدیمی ها می گفتند که عدس زیاد خوش یمن نیست)

جامی پر از آب با چند قطره گلاب

نشانه تازگی و نماد باروری و وجود زندگی. چند برگ نارنج به نشانه آرزوی سرسبزی روی آب شناور است. وجود نارنج شناور در آب، نماد شناوری زمین در کیان است.