پلی از جنس رنگین کمان

پارمیس جان

وقتی دیروز بار دیگر به عکس هایی که در سال اول دبیرستان گرفته بودیم نگاه کردم، تمام خاطرات خوب آن روزها در ذهنم جان گرفتند. آن سال یکی از بهترین سالهای زندگیم تا این لحظه بوده است ، که تأثیر عمیقی در زندگیم داشته است، چرا که با دوستان و دبیران عالی همنشین بودم و درس های زیبای فراوانی از آنها فرا گرفتم. یکی از درس هایی که آن سال آموختم، فن بحث کردن و مناظره کردن بود

چندین سال قبل، زمانی که فیلم « مناظره » را دیدم، خیلی از آن لذت بردم. فیلم فوق العاده جالبی بود. آن کلاس برایم تداعی شد.خوب ما هیچ وقت به آن صورتی که دراین فیلم بچه ها با هم منـــاظره می کردند، منـــاظره ای نداشتیم. آن ها کاملاً حرفه ای بودند و همین هم فیلم را تماشایی کرده است. اما ما در کلاس دینی امان دبیری داشتیم که در وقت آزاد کلاس هر بار یک موضوع مطرح می کرد و از ما می خواست دیدگاهمان را نسبت به آن موضوع بیان کنیم. هریک از بچه ها در صورت تمایل، نظرش را بیان می کرد و دیگری می توانست، با استدلال نادرست بودن عقیده او را اثبات نماید. این کلاس و این بحث های آزاد در شکل گیری شخصیت من تأثیر فراوانی داشت. تا قبل از آن سال ، عقیده ما خیلی کم ، گاهی در حد انتخاب نماینده کلاس اهمیت داشت ولی از آن سال بیشــتر دبیرانمان نظر ما را درباره مسائل درسی و غیر درســــی جویا می شدند. حتی معاون مدرسه امان برای نظرمان در مورد نحوه تدریس دبیرانمان ارزش قائل بود و اگر بیشتر دانش آموزان کلاس از یک دبیر خاص ناراضی بودند، او به مدیر مدرسه اطلاع می داد تا در صورت امکان برای ما دبیر جدیدی تعیین شود

حالا که این روزها همه جا صحبت از مناظره و میز گرد است، درس های آن دوران را به یاد می آورم. آن کلاس به ما اعتماد به نفس بیشتری بخشید و به ما یاد داد که هر فرد  درباره یک موضوع عقیده خاص خودش را دارد، عقیده ای که ممکن است دیگران آن را دوست نداشته باشند. اما این تفاوت سلیقه ها و نظرات هم زیباست. اگر دنیا پر از آدم هایی بود که مثل هم فکر می کردند و لباس می پوشیدند ، چقدر یکنواخت، سرد و کسل کننده بود. خیلی خوب است که هر شخص از  زاویه ای خاص به یک موضوع بنگرد، در این صورت می توان برای یک مسأله راه حل های فراوانی یافت
 
تکثر آرا خوب است، اما تا وقتی که احساس برتری وجود نداشته باشد، وقتی ما فکر می کنیم تنها عقیده ی خودمان درست است ، آن وقت دیگر تکثر آرا نه تنها خوب نیست، بلکه آن را دلیلی برای تفرقه و جدایی می بینیم. چه خوب است که از کودکی مناظره را یاد بگیریم و همچنین بیاموزیم که به نظرات مخالف نیز احترام بگذاریم و دیگران را دوست داشته باشیم، حتی اگر ما را دوست نداشته باشند

امیدوارم همه ی گروه ها و جناح ها امکان حضور در مناظرات انتخاباتی را داشته باشند، چرا که در این صورت شور و شوق و هیجان بیشتری در جامعه به وجود می آید و البته همه ی گروه ها نیز به عقاید گروه رقیب احترام بگذارند، تا با انتخاباتی رنگارنگ و انتخاب رئیس جمهوری رنگین کمانی ، پلی به سوی آرامش ، شادی و سرافرازی کشور عزیزمان بزنیم


 M.T