می خواستم بزرگترین خانه ی شهر را بخرم، بنابراین بی وقفه کار می کردم تا ثروتمندتر شوم . هنگامی که به رویایم دست یافتم ، گوشی تلفن را برداشتم ، تا دوستانم را به قصر زیبایم دعوت کنم ، همه بدون استثنا دعوتم را رد کردند . قلبهای کمی برایم باقی مانده بود، ناگهان پیغامی بر روی صفحه ی نمایش ظاهر شد : "دوستی مثل یک نهال است ، احتیاج به رسیدگی وتوجه دارد . اگر به آن بی توجه باشی ، پژمرده می شود و از بین می رود . " این بزرگترین درسی بود که من از بازی رایانه ای سیم آموختم ، پس از آن کوشیدم بین کار ، تفریح و روابط تعادل و هارمونی نسبی برقراری کنم
ایجاد هر رابطه همانند کاشت یک نهال است ، پس روابط ما باغچه ی کوچکی هستند که نیاز به مراقبت و رسیدگی دارند و مهارت های سه گانه ی برقراری روابط شادابی بخش به منزله ی رسیدگی به گلهای باغچه است . اگر این مهارت ها را بیاموزید و همه روزه دقایقی را به آن ها اختصاص دهید ، گل های باغچه تان روز به روز زیباتر و شکوفاتر خواهند شد و شما نیز احساس می کنید که شاداب تر از گذشته هستید
دست کشیدن از تأسف ها و رنجش های گذشته
افسوس و تأسف درباره ی گذشته ، احساسی مشترک در میان تمامی انسان هاست . همه ی ما در ارتباط با گذشته افسوس ها و تأسفهایی داریم ، هرچند که گاهی برای حمایت و حفاظت از خودمان در برابر درد این حقیقت را کتمان می کنیم و به دروغ می گوییم ، هرگز تأسف گذشته را نمی خوریم . انکار حقیقت راه حل درستی نیست ، همان گونه که حسرتِ گذشته را خوردن اشتباه است
ما به خاطر از دست دادن دیگران و یا از دست دادن فرصت های مناسب گذشته تأسف می خوریم و اندوهگین می شویم . فایده ی تأسف خوردن چیست ؟ آیا می تواند فرصت های گذشته را به ما برگرداند ؟ نه ، دیروز گذشته است و هرگز باز نخواهد گشت. حسرتِ دیروز را خوردن فقط شادیِ امروز را از ما می ستاند . پس چه خوب است ، به جای تأسف و اندوه برای از دست دادن فرصت های گذشته به فرصت هایی که هم اینک در اختیار داریم نگاه کنیم و آن ها را مغتنم شماریم
رنجش ها ، کینه ها و کدورت ها نیز ما را در گذشته نگه می دارند ، از این که در گذشته نسبت به ما کم لطفی شده است ، عصبانی هستیم و احساس ناتوانی و قربانی بودن می کنیم . هر روز آلبوم تصاویر گذشته را در ذهنمان ورق می زنیم و از دیگران انتقاد می کنیم و به خودمان حق می دهیم که از آن ها خشمگین باشیم
برای رهایی از درد و رنج ، تأسف ها و رنجش ها را در خود انبار نکنید
نیازی نیست رنجش ها و تأسف های گذشته را انکار کنید و به خودتان دروغ بگویید ، آن ها وجود دارند ، تصدیقشان کنید ، اما به آن ها نچسبید و درگیرشان نشوید . آن ها را همانند دوستان قدیمیتان بدانید که در خیابان به آنان برمی خورید و از دیدنشان هیجان زده می شوید . اما بعد از یک سلام و احوال پرسی گرم از هم خداحافظی می کنید و به راه خود می روید. به رنجش ها و تأسف های گذشته سلام کنید ، با آن ها رخ به رخ شوید ، اما نیازی نیست آن ها را به خانه تان دعوت کنید ، به راه خودتان ادامه دهید ، این گونه به احساس شادابی دست خواهید یافت
0 comments:
Post a Comment