تولدی دوباره با نرمش شادابی بخش

در کودکی با اقیانوسها آشنا می شویم و عظمت و بزرگی آن ها را می ستاییم ، اما کمتر درباره ی اقیانوس بزرگی که در درونمان جای دارد می اندیشیم . بله ، به راستی که بدن ما اقیانوس بزرگی ست که  مغز ، ستون فقرات و به واقع همه وجودمان در آن شناور هستند . اقیانوسی که چندان هم آرام نیست و هر چند ثانیه جذر و مدهای کوچکی آرامش آن را بر هم می زند تا این اقیانوس را زنده و پویا نگاه دارد. اقیانوس بدن ما مایع مغزی- نخاعی نام دارد . این مایع هر شش ثانیه یک بار کم و زیاد می شود . می توانید با آزمایشی ساده کم و وزیاد شدن آن را احساس کنید : کافی ست نفستان را به مدت 10 تا 15 ثانیه حبس کنید و نوک انگشتان دستتان را به آرامی روی سر، درست در ناحیه ی بالای گوش هایتان قرار دهید و بکوشید ارتعاشی را که هر 6 ثانیه یک بار در جمجمه تان ایجاد می شود حس کنید

یک راه دیگر برای احساس جذر و مد اقیانوس درونتان این است که زبانتان را به سقف دهانتان مماس کنید ، می توانید جذر و مدی را که هر شش ثانیه یکبار سقف دهانتان را بالا و پایین می برد احساس کنید ؟

وجود این اقیانوس پر تلاطم به بدن ما زندگی ، انعطاف پذیری ، جوانی و شادابی می بخشد . اما متأسفانه ، آسیب های زندگی این ارتعاش را کم می کند ، کاهش این ارتعاش بر روی کیفیت زندگی ، روحیه ، سلامتی، شادابی و انرژی ما اثر آشکاری می گذارد ، اما با کمک ورزش ها و تمرین ها ی ویژه و یا به لطف دستهای یک درمانگر می توان دوباره این جریان ضعیف شده را احیا کرد و به حالت عادی بازگرداند تا دوباره انرژی و شادابی دوران کودکی را احساس کنیم. هدف از نرمش شادابی بخش افزایش حرکت مایع مغزی- نخاعی  و بازگرداندن ارتعاش جمجمه ای-خاجی به سیر طبیعی آن است

در هفته های قبل ، سطح ساده ی نرمش شادابی بخش - نرمش شادابی بخش در حالت نشسته - را آموختیم . اکنون قصد داریم که این نرمش را در حال ایستاده فرا بگیریم. نظر به این که در حالت ایستاده توانایی کششی بدن بیشتر از حالت نشسته است ، اجرای نرمش شادابی بخش در حالت ایستاده مؤثرتر خواهد بود

نرمش شادابی بخش در حالت ایستاده
 

بایستید و پاها را به اندازه ی عرض باسن باز کنید . دستها را به حالت آرام در دو سمت بدنتان قرار دهید . حالا به پایین کمر خود قوس دهید . هر قوس دادن سه تا چهار ثانیه وقت می گیرد . به حالت صاف برگرداندن گودی پشت هم سه تا چهار ثانیه طول می کشد

به هنگام قوس دادن به پایین کمر به سقف نگاه کنید ، و وقتی کمر را از حالت قوس بیرون می آورید ، سر را به سمت پایین حرکت دهید . وقتی کمر را قوس می دهید و به بالا نگاه می کنید ، احساس کنید که قفسه ی سینه تان فراخ می شود ، و وقتی کمر را صاف می کنید و به پایین می نگرید ، احساس کنید که قفسه ی سینه جمع می شود . وقتی به پایین کمر خود قوس می دهید ، نفس کامل و عمیق بکشید و بعد در حرکت بعدی هوا را به طور کامل از ریه های خود به بیرون هدایت کنید . نفسهای آرام و راحت بکشید . دم حدود سه تا چهار ثانیه و بازدم نیز سه تا چهار ثانیه وقت می گیرد

بعد از حدود سی ثانیه مکث کنید و به خود استراحتی بدهید

در مرحله ی بعدی نرمش ، در حالت ایستاده ، دستها را به سمت جلو امتداد دهید

حرکت قبلی را تکرار کنید . در حالی که پایین کمر خود را قوس می دهید و بعد صاف می کنید ، به بالا و پایین نگاه کنید . این بار بازوانتان را به هنگام قوس دادن به کمر از هم باز کنید و وقتی قوس کمررا صاف می کنید ، آنها را بهم نزدیک سازید . وقتی دست ها را از هم باز می کنید ، هوا را به درون ریه بکشید و زمانی که دستها را به هم نزدیک می کنید ، هوا را از ریه به بیرون بدمید

بعد از چند بار تکرار ، مکث کنید و دستها را در طرفین خود آویزان کنید 

وقتی آماده ی حرکت مجدد شدید ، دستها را جلوی بدن خود امتداد دهید . بعد در حالی که به کمرتان قوس می دهید ، دستها را به سمت سقف امتداد دهید . همین طور که به سقف نگاه می کنید ، هوا را به درون ریه های خود بکشید . بعد در حالی که هوا را از ریه ها به بیرون می دمید ، دستها را به سمت پایین تاب بدهید . تا حدی که راحت هستید بدنتان را به سمت پایین بکشید

به محض این که هوا را از ریه های خود بیرون دادید ، دوباره هوا را به درون آنها بکشید . به کمر خود قوس دهید و دستها را به سمت سقف بلند کنید . این حرکت را به آرامی و با تأنی انجام دهید . دم و بازدم هر کدام سه تا چهار ثانیه وقت می گیرد . این حرکت را به مدت 30 ثانیه انجام دهید

احساس شادابی : دکتر گی هندریکس

                                                                                 M.T

--

M.T